Mahkeme, Sarvan’ın yazısında Çeler’e yönelik “mesnetsiz suçlamalar” bulunduğuna hükmederek tazminat ödemesine karar verdi.
Çeler'in açıklaması şöyle:
Hayattaki en büyük kötülüklerden biri, "bir insana iftira atmak", yaşayacağınız en ağır şeylerden biri ise "o iftiraya uğrayan kişi olmak"tır.
Siyasetçiler olarak; elbette zaman zaman ağır eleştirilere ve hatta dayanıksız suçlamalara maruz kalıyor ve bunlarla karşılaştığımızda da "katlanma sorumluluğumuz" gereği cevaplarımızı veriyoruz.
Ancak hem bu ağır eleştirilerin hem de bizlerin "katlanma sorumluluğunun" sınırları var.
O sınırlar ihlal edildiğinde; karakterimize, kişiliğimize ve hatta aile hayatımıza mesnetsiz şekilde dil uzatıldığında da hakkımızı bağımsız Mahkemelerde aramak en doğal hakkımız.
Sonuçta demokrasi ve çokseslilik dediğimiz şey, insanların kendini özgürce ifade edebilmesidir; istediği her şeyi söyleyebilmesi değil.
Bu bağlamda bazı yayınlar özgürlüğün değil bilinçli ve hedefli kötülüğün eseri olabiliyor.
2019 yılında hakkımda yapılan bir yayın tam da böyle bir örnekti.
Hala hayatımın en temiz sayfası olarak andığım ve toplumumuzdan da aynı teveccühü gören Bakanlık dönemimde; havaalanının VIP bölümünden bavullarla para taşıdığıma dair mesnetsiz yayınlara maruz bırakılmıştım.
Bu ne bir ifade özgürlüğü ne de bir haberdi. Bu yapılan düpedüz haysiyetime bir saldırıydı.
Buna "katlanma sorumluluğum" yoktu ve ben de adalete sığındım.
Bu adalet mücadelesini yıllarca sessiz şekilde yürüttüm ve dava geçtiğimiz günlerde sonuçlandı; Mahkeme, söz konusu yayında; bana mesnetsiz suçlamalar yöneltildiğine hükmederek karşı tarafı tazminat ödemeye mahkum etti.
Mesele elbette tazminat değil, bu ağır saldırının kamu vicdanından sonra adalet mekanizmasında da mahkum edilmesidir.
Tabi izler ve açtığı duygusal yaralar Mahkeme kararıyla bir anda silinmiyor.
Zira bu iftira üzerinden çokça imalı saldırıya da maruz kaldım; özellikle sosyal medyada.
İşte burada insanların da; dezenformasyona nasıl kolayca gelebildiklerini görmeleri gerekiyor.
Gördüğünüz, okuduğunuz her şey doğru değil.
Ezcümle; Kimse kimsenin haysiyetine ve masumiyetine uluorta çamur atamayacağını umarım bir gün öğrenir.
Çünkü insan olmak insana saygıyı gerektirir…